ز گهواره تا گور

حسش نبود

خدای من...

راه ناپیداست

آینده مخفی است

نه راه را میبینم

نه آینده را

برای من همین که

تو هم راه را میبینی

هم آینده را

کافی است.

ویولن ساز کوچکی است که نوازنده آن می تواند آن را در حالی که به بدنش تکیه داده بنوازد. حتی تک نوازی های این ساز نیز می توانند قطعاتی به یاد ماندنی شوند. می خواهیم در این چگونه شما را با کوچکترین عضو خانواده سازهای زهی و قسمت های مختلف آن آشنا کنیم.

.

اول:

طریقه نواختن

ویولن ساز زهی و آرشه‌ای است. این ساز کوچک‌ترین عضو سازهای زهی آرشه‌ای است.
برای نواختن معمولاً روی شانه چپ قرار می‌گیرد و با آرشه که در دست راست نوازنده‌ است نواخته می‌شود.
کوک سیم‌های ویولن از زیر به بم به ترتیب: می (سیم اول)، لا (سیم دوم)، ر (سیم سوم)، سل (سیم چهارم).
اصوات سیم‌های مجاور نسبت به‌یکدیگر فاصله پنجم درست را تشکیل می‌دهند. در این وسعت صدا ویولن قادر است تمام فواصل کروماتیک و کوچکتر از آن را اجرا نماید.

.

تاریخچه ویولن

تاریخچه ویولون در اروپا به قرن ۹ میلادی باز می گردد. بسیاری معتقدند که ویولون نمونه تکمیل شده ساز رباب است. رباب سازی است که بعدها وقتی به اروپا آورده شد و تغییراتی در آن بوجود آمد به نام ربک در اروپا شهرت گرفت. برخی بر این باورند که ساز ویلن متعلق به یک امپراطوری هند در حدود ۵۰۰۰ سال قبل از میلاد بوده‌ است و برخی دیگر ریشه آن را در آفریقا و حتی کشورهای عربی می دانند. فرم های اولیه دارای سوراخی بودند که بر روی ساز قرار داشت اما بعدها این سوراخ از بدنه سازها حذف شدند و این ساز با چهار سیم سرآغاز ساز ویلن تکامل یافته در سال های آینده شد. در اروپا از قرن ۱۱ به بعد ساز ویلن به صورت تکامل یافته دیده می‌شود. برخی ایرانیان بر این باورند که این ساز از ساز ایرانی کمانچه مشتق شده است.

.

پیشینهٔ ساز

از اولین سازندگان ویلن می‌توان به گاسپارو برتولونی ایتالیایی نام برد، که در برخی موارد وی را مخترع این ساز می‌دانند. از شاگردان مشهور گاسپارو برتولونی آندره آماتی بود که او هم بهترین سازنده ویولن در سطح جهان یعنی آنتونیو استرادیواری ایتالیایی را پرورش داد. تا کنون کسی در جهان پیدا نشده که نه تنها بتواند هنر او را تکمیل نماید بلکه قادر نبوده ویولنی بسازد که از حیث زیبایی و صوت بتواند با ویولن‌های آنتونیو استرادیواریوس برابری نماید.

تاکنون بیش از سه سده از اختراع اولین نمونه ویولن توسط گاسپارو برتولونی می گذرد و در این مدت با وجودی که کشفیات جدیدی در علوم فیزیک و شیمی نموده‌اند نه تنها نتوانسته‌اند در ساختمان ویولن تغییری بدهند بلکه از رموز کار سازندگان قدیم نیز چیزی درک نکرده‌اند.

این ساز از ۵۸ قطعه مختلف ساخته می‌شود و وزن آن در حدود ۴۰۰ گرم می‌باشد.

.

آرشه یا کمان ترکه‌ای

چوبی است که رشته‌های موی دم اسب در طول آن کشیده شده و به دو سر آن ثابت شده‌است.

.

جعبه طنینی یا ریزونانس

جعبه‌ای است که از سه بخش صفحه روئی، صفحه زیرین و زوارهای دور تشکیل شده‌است. گریف، خرک و سیم گیر در این ساز از جنس چوب آبنوس (به دلیل استحکام بیشتر) می باشد.

.

دسته یا گردن

در واقع دنباله چوب آبنوس تکیه سیم هاست که محل انگشت گذاری نوازنده در قسمت بالای آن قرار دارد. نوازنده ویولن قادر است در تمام طول چوب آبنوس انگشت گذاری کند. انتهای دسته به جعبه کوچکی (جعبه کوک) ختم می‌شود که سیم‌ها در درون آن به دور گوشی‌های کوک پیچیده می‌شوند.

.

خرک

پلی است بین سیم‌ها و جعبه طنینی. نقش خرک، تقسیم راه سیم‌ها، نگه داشتن سیم‌ها با ارتفاع خاص برای عبور بر روی جعبه طنینی و انتقال ارتعاشات سیم‌ها به جعبه طنینی است. در داخل جعبه طنینی استوانه چوبی کوچکی قرار دارد (تقریباً در زیر محلی که خرک قرار دارد)، که نقش آن انتقال ارتعاشات به صفحه زیرین ساز و مانعی در جهت عدم شکسته شدن صفحه روئی ساز از فشار سیم‌ها و خرک است.

.

گریف

از آبنوس ساخته شده و در طول دسته ویلن چسبیده‌ است و تا میانهٔ جعبهٔ ساز ادامه دارد. گریف بخشی است که نوازنده با انگشت خود سیم را به آن می‌چسباند و به این ترتیب طول سیم را کوتاه می‌کند و نت‌های مختلف را می‌نوازد.

.

سیم گیر

از آبنوس ساخته شده و در فاصله اندکی از خرک تا آخر تنه ویولن کشیده شده‌است. با زهی از جنس روده یا پلاستیک یا سیم به دکمه‌ای که در قسمت پائین جدار تعبیه شده بند می‌شود.

.

سیم‌ها

سیم‌ها از جعبه کوچک سر ساز آغاز شده در طول چوب آبنوس تکیه‌گاه سیم‌ها ادامه یافته، از روی خرک عبور کرده و در سیم‌گیر مهار می‌شوند. سیم‌های ویولن قبلا از روده گوسفند (زه) ساخته می‌شد. امروزه در سیم‌های بم‌تر، روی روده سیم فلزی نازکی می‌پیچند و در سیم‌های زیرتر از مفتول فلزی تنها استفاده می‌شود.

.

قش این ساز چه در ارکسترها، به صورت گروه نوازی و چه در ارکستر مجلسی به صورت تکنوازی پر اهمیت است و بیشترین نقش را در ارکستر برعهده دارد. نخستین سازندگان معروف ویولن ازایتالیا هستند. گاسپارو داسالو نخستین ویولن حقیقی را ساخت، اما معروفترین ویولن‌ها در شهر کرمونا ساخته شدند. آندره آماتی و فرزندش نیکولا آماتی و شاگردش آنتونیو استرادیواری، بهترین ویولن‌های دنیا را تاکنون ساخته‌اند.

شمع به عکس، حسی گرم و زیبا و رمانتیک می دهد. اگر چه بسیار زیباست اما گرفتن چنین عکسی سخت است. باید حسابی تمرین و تکرار کنید تا بتوانید عکسی زیبا بگیرید. اگر هدف شما این است پس با این مراحل کار خود را شروع کنید.

.

1

فلش دوربین را خاموش کنید. اگر می خواهید نتیجه ای مطلوب بگیرید باید نور شمع تنها منبع نوری عکس باشد.

2

برای اینکه عکس تان تار نشود از سه پایه استفاده کنید یا دوربین را روی میز قرار دهید. سعی کنید جلوی باد را بگیرید تا شعله حرکت نکند. بخاطر اینکه نور کم است باید دوربین، شاتر کندتری داشته باشد تا بتواند تمام حرکات را ثبت کند.

3

اجازه دهید شمع مدتی بسوزد و فتیله پایین تر رود تا هم نور بهتری دهد و هم شمع بیشتر خود را جلوه دهد.

4

برای نور بیشتر از چند شمع استفاده کنید. انعکاس دهنده های طبیعی، دیوار سفید یا سقف و حتی سفره هم می توانند کمک کنند.

5

انواع حالات را امتحان کنید تا عکس موردنظرتان را در بیاورید. جای شمع ها را عوض کنید، سرعت شاتر را تغییر دهید و یا سفیدی عکس را تنظیم کنید.

نکات و هشدارها

با جمع کردن شمع ها در یک جا سایه ایجاد نکنید. بهتر است شمع ها را پخش کنید.

ندگی در آپارتمان و نداشتن فضا برای درست کردن باغچه، به این معنا نیست که نمی توانید از داشتن باغچه ی شخصی تان لذت ببرید. بالکن خانه تان را به یک باغچه ی کوچک تبدیل کنید تا هم خودتان از داشتن آن لذت ببرید هم با نشان دادن آن به مهمانانتان آنها را سرگرم کنید. برای عمق بخشیدن به بالکن تان گیاهان را در گلدان های با اندازه های متفاوت بکارید و برای استفاده از فضای عمودی، از یک داربست عمودی کوچک استفاده کنید. با کمی ابتکار می توانید از همه یا بخش زیادی از فضایی که دارید برای ایجاد یک مکان امن برای گیاهان مورد علاقه تان استفاده کنید.

چگونه

1

در ساعت های مختلف روز به بالکن بروید تا میزان نوری که گیاهان دریافت می کنند را اندازه بگیرید. ممکن است بالکن شما به طور کامل در معرض تابش نور خورشید باشد یا به بخش هایی از آن نور خورشید بتابد و یا به طور کامل در سایه باشد. یک طرح کلی از بالکن روی کاغذ رسم کنید و به میزان نوری که به هر قسمت می تابد هم توجه کنید.

2

قبل از اینکه کارتان را شروع کنید یک طرح دقیق و همراه با جزئیات از بالکن روی کاغذ رسم کنید. برای مشخص کردن محدوده ی باغچه تان از یک داربست استفاده کنید. مکان های متفاوتی که برای قرار دادن گلدان ها در نظر گرفته اید را علامت گذاری کنید. توجه کنید گیاهانی که بزرگ تر هستند عقب تر، و گیاهان کوچک تر جلوی آن ها قرار بگیرند. اگر بالکن تان لبه دارد، می توانید گلدان هایی را از آن آویزان کنید. همچین می توانید از نیمکت و یا یک وسایل تزئینی مثل لانه ی پرنده استفاده کنید.

3

در بالکن تان داربست نصب کنید. بسته به سلیقه و ترجیح شخصی تان می توانید داربست را با قلاب محکم به دیوار وصل کنید یا دو گوشه ی عمودی آن را در جایشان روی زمین محکم کنید.

4

ابتدا گلدان های بزرگ تر را در جایی که برایشان در نظر گرفته اید، قرار دهید. از گلدان های کوچک پلاستیکی و گلدان های چوبی بزرگ که کف شان سوراخ دارد استفاده کنید. گیاهانی که گلدان های متوسطی دارند را در امتداد دیوار بالکن کنار هم قرار دهید و گلدان های بزرگ تر را در گوشه ها بگذارید. برای اینکه به فضای بالکن رنگ و عمق بیشتری ببخشید، گلدان های کوچک تر را جلوی گلدان های بزرگ قرار دهید.

5

چند قدم به عقب بروید و دوباره به محل قرار گرفتن هر گلدان نگاه کنید و اگر لازم بود جای آن ها را تغییر دهید. گلدان های بزرگ تر را در جایی قرار دهید که باعث حفظ حریم بالکن تان از بالکن همسایه ها شود. اگر بالکن بزرگی دارید می توانید یک ردیف گلدان را در وسط بالکن بچینید و آن را به دو بخش تقسیم کنید و یا چند گلدان را تا اواسط بالکن طوری بچینید که راهرویی از یک قسمت بالکن به قسمت دیگر ایجاد کند.

6

مقادیر مساوی خاک به سطح گلدان ها اضافه کنید که تا کمی پایین تر از لبه ی آن ها را پر کند. درختچه ها و درختانی که ارتفاع کمی دارند را در گلدان های بزرگ تر و کاکتوس، گیاهانی که گل یا میوه می دهد و یا شاخ و برگ زیادی دارند را در گلدان های کوچک تر بکارید. گیاهانی که برگ های بلندی دارند و سریع رشد می کنند را درون گلدانی هایی که از لبه ی بالکن آویزان کرده اید قرار دهید.

7

گیاهان پیچک مانند را روی داربست قرار دهید و در جایشان محکم کنید تا بهتر رشد کنند. نیمکت هایی که برای تزئین بالکن در نظر گرفته اید در گوشه قرار دهید. می توانید جلوی آن یک میز کوچک هم بگذارید. برای جلوگیری از تابش نور خورشید به مکانی که نشسته اید، می توانید از یک چتر به عنوان سایه بان استفاده کنید.

نکات و هشدارها

قبل از شروع به کار، بررسی کنید که بالکن ساختمان شما تا چه میزان وزن را می تواند تحمل کند. سپس گلدان هایتان را بر اساس آن انتخاب کنید.

گلدان های پلاستیکی و چوبی چون وزن کمتری دارند و سبک هستند، انتخاب های خوبی برای بالکن هستند.

به طور منظم به گلدان هایتان آب بدهید و نگذارید خاک آن ها خشک شود.